zachód słońca

anna_pelka pozdrawiam horyzonty zachodzącego słońca
kołysane wiatrami roztopione w morzach
wyniesione wysoko na grzbietach gór
zastygłe w szafirowych jeziorach
w piaskach

horyzonty dalekie bliskie cudze moje

jestem tutaj
biegnę na spotkanie z wami
roziskrzonymi oczami badam przestrzeń
widzę spaloną linię horyzontu
niebo gasi żar
nie chcę

nie chcę być jak ćma
skrzydła odkładam na moment
między mną a światem toczy się rozmowa
spojrzeń nie słów nie gestów nie min
płynie szeptem
już wierzę

wierzę w Boga który stworzył niebo i ziemię
oddzielił światło od ciemności
rozlał niegasnącą łunę
na horyzoncie
i patrzy

w jej ciemność i jasność