Zachód słońca

anna_pelka zachód słońca z balkonu
wyglądał zawsze romansowo
zatrzymywał wzrok
spowalniał oddech
szeptał mantrę do ucha

tam zjawiła się maiko
spojrzała w oczy swemu bogu
ukrytemu wśród kwiatów
zejście z balkonu na ziemię
mogło naruszyć równowagę
przestrzeń między kochankami
utkana sukniami z oki-ya
szeptała zmierzchem
kołysała tęsknotę za ulotnością

balkonowe zachody słońca
popijane czerwonym winem
i lemoniadą milczą jak geiko
czekając na dobry temat
do rozmowy o sztuce