Niebieskie przestworza

anna_pelka Panie chmur pól i ziół
- czy mówisz do mnie
szmerem liści z drzewa
dobrego i złego
rozchmurzonym niebem
uchylonym w podziękowaniu za świat
stworzony z niczego -

Panie prawdy i piękna
- czy pytasz mnie o ten świat
badany za każdym razem bosą stopą
naprawdę sięga po horyzont
dalej to już obca ziemia
nazwana przeznaczeniem
błędem pragnień -

Panie tęsknoty za światłem
- czy więzisz mnie w mroku z miłości
a jeśli nie ucieknę zawołasz mnie
imieniem człowieka którym jestem
tylko przez chwilę zaplątanym
cieniem zwątpienia
i bezszelestem

Panie modlitwy i milczenia
- jakie słowa wdrapują się
na szczyt i spadają powoli
słuchanie ciszy ich nie zabija
ani czucie żywego tchnienia
jeszcze ktoś waży myśli
a nie zniechęcenia