Prawdziwie polna droga

anna_pelka Gospodynie, Gospodarze no i goście,
posłuchajcie kupleciku o tym, że
na rozstajnych drogach w polu
czuć się można jak w w „Idolu”;
czy romantyk, czy pragmatyk z ciebie jest.

Stanął tam odważnie, by zmierzyć się z losem
i wybrać tę drogę, która szczęściem wrze,
rolnik-artysta-myśliciel
wytrwale przez całe życie
nawet w pyle, w kurzu miał idola gest.

Najpierw uniósł głowę wysoko i dumnie,
popatrzył na pole, na łąki, na las.
Widać, że w natchnieniu boskim
świat mu staje się beztroskim;
skończył żniwa, polom kłaniając się w pas.

Swojska przyroda dziwiła się niezmiernie,
że rolnik a w teatrze jakby coś grał...
Swe aktorstwo niesceniczne
chciał uczynić tak publiczne,
że w „Idolu” pierwsze miejsce byłby miał.

Tu do puenty zmierzać trzeba kupleciku,
jeśli jeszcze chwilę na czytanie masz:
Każdy rolnik to artysta,
chwil ulotnych archiwista,
tam na polnych drogach ma prawdziwą twarz.