anna_pelka psalm między lasem a niebem

las wiecznie młody
wzywa niebo malachitem

niebo odpowiada burzą
w błękicie Turnbulla

chabrowe oko zmierza
ku prawdzie

cyjan otacza je duchem
bezwietrznej pogody

do grunszpanu było daleko

kobalt tylko przeciska się
przez słoneczne sito

modry obsiadły patyną
kłóci się z pistacjową
polaną lasu

cień rzuca szmaragdy
nad lasem
upiętym w warkocze
zieloni Veronse'a

między niebem a lasem
toczy się rozmowa
szeptana wierszem
pisanym przez Boga