Rozwianie

Wiało dziś. Miałam półgodzinną przerwę na obiad. Wyszłam w poszukiwaniu zdjęcia. Obiad nie zając, a zdjęcie tak. Snułam się wokół wieżowców, Spodka, fontann, drzew, traw. I nic. I nagle! Wiatr zaplątał się w moje włosy i nie potrafił się wydostać. Stałam się więzieniem dla wiatru, I w całych Katowicach już nie wiało. Tylko w moich włosach. I ten uwięziony wiatr pachnął mnie w kierunku kubików Muzeum Śląskiego, które uwielbiam. I to właśnie tam się rozwiałam na cztery strony świata.