Ścieżki

Wychodzę gdzieś. Najlepsze w wychodzeniu jest to, że się nie wie, dokąd się dojdzie. I jeszcze to, jaki cud się zobaczy. I jacy ludzie zapadną w serce. Początek ścieżki jest jak początek pięknej niespodzianki. Uwielbiam ścieżki. Doprowadziły mnie nie raz do wspaniałych miejsc i ludzi. A raz do Jasia i Iwonki i nasze ścieżki się skrzyżowały i pobiegły potem w jedną stronę. Teraz to już nawet sobie myślę, że to już jedna ścieżka jest, a nie trzy. Złota myśl na dziś: przyjaźń jest wtedy, gdy ścieżki się połączą 😊🤍