369/365 !!!!

Paweł Kadysz Gratuluję ukończenia projektu.

Dzięki za feedback.

Sprostuję tylko jedną rzecz. Pierwsze zdjęcie w swoim pierwszym projekcie 365 zrobiłem 14 sierpnia 2013 roku, a opublikowałem je na Tumblr, bo wtedy o Tookapic nikomu się nawet nie śniło.

Pierwsze zdjęcie na Tookapic pojawiło się 9 października 2014 roku. Pierwsze zdjęcie Vader'a to fotka z 19 października 2015 - powstała więc ponad rok po tym jak zacząłem robić zdjęcia na Tookapic.

Nie jest więc tak, że Tookapic powstał od Vadera, a później to wszystko się rozmyło na zdjęcia "z życia". Było dokładnie odwrotnie.

Na Tookapic raczej rodziły się miniserie, a nie rozmywały. Bo jak zauważyłeś robienie zdjęć życia codziennego może w pewnym momencie zaczać nużyć, szczególnie jeśli to życie nie jest zbyt ekscytujące.

Co do zmiany formuły - co stoi na przeszkodzie aby pierwszego dnia założyć sobie, że oto projekt, który właśnie zaczynam będzie dotyczył konkretnego tematu?

Pamiętaj również, że Tookapic to mimo wszystko serwis społecznościowy. Jeśli widzisz gdzieś "gwiazdy" to dlatego, że... no właśnie - widzisz je. Ci użytkownicy są widoczni nie tylko na swoich profilach. Każdy serwis społecznościowy działa dokładnie tak samo. Jeśli jesteś "tylko u siebie" to znikasz.

Dzięki za ten rok, za wsparcie Tookapic i mimo wszystko mam nadzieję, że będziesz te 365 (369) dni wspominał jako pewne osiągnięcie a nie porażkę.

Ian Prince Well done Krzysztof for completing you project! You can be proud of that: the very large majority of those that start do not. Sorry to read (using google translate) that your year on tookapic didn't quite work out like you had hoped it would. That said, I did enjoy seeing your photos (irrespective of how "poor" you may think they are) and reading your comments. And I especially like this one, which I find funny and inventive. All the best to you.

agnieszka bladzik mnie dziwi swtierdzenie ze brak porad fachowcow uniemozliwil ci rozwoj, ze nie znasz funkcji aparatu. i w zwiazku z tym nie robisz po roku lepszych zdjec. wspominasz o lenistwie i mysle ze tu jest najwiekszy problem. czesto wystarczy obejrzec 3 minutowy tutirial na YT by wiedziec jak podejsc do konkretnego typu zdjecia. moze nie bedzie orazu swietne, ale nie dowiesz sie nie probujac. mysle ze ludzie na tookapic rozwijaja sie dlatego ze po ilus zdjeciach po prostu zacznaja szukac nowych mozliwosci, umiejetnosci, doczytuja tutoriale itp. dodaja je do swojego 'standardowego' zycia i wychodzi czasem cos ciekawego.

Magda Parkitna Krzysztofie gratuluję ukończenia projektu. To naprawdę duży wyczyn, nie wszyscy to potrafią, a Ty wytrwałeś te 365 dni z aparatem;-) I mimo przeciwności losu wytrwałeś w postanowieniu. Wielki szacun. Wiem co mówię, bo chwil zwątpienia i u mnie było wiele. A nie miałam na szczęście większych problemów ze zdrowiem. Co do "gwiazd" jak nazwałeś ludzi popularnych na tookapic. Wszędzie tacy są. I choć czasem dostają lajka za to jacy są - i jak bardzo się udzielają lajkując i obserwując innych, a nie za fotografię to trzeba się od tego zdystansować. Reguła wzajemności i lubienia jest bardzo silna. Na to nic nie poradzisz. Po prostu rób swoje. Podglądaj innych, tych najlepszych, "czytaj" zdjęcia, ucz się technik, praktykuj, praktykuj i raz jeszcze praktykuj - mimo, że leń mocno w Tobie siedzi, poznaj na wylot swój aparat i opowiadaj swoją historię tak jak chcesz, bez oglądania się na to czy innym się to podoba. Zresztą robienie zdjęć to nie tylko sprzęt, umiejętności i technika, ale przede wszystkim wrażliwość i umiejętność opowiadania i widzenia świata obrazami. To się już ma albo nie. Jednym to lepiej wychodzi innym gorzej. Ale uwaga dobrą wiadomość mam - tego można się nauczyć. Tyle, że potrzeba na to trochę cierpliwości i czasu, no i ciężkiej pracy. Powodzenia w realizacji przygody z aparatem. To wciąga i uzależnia. Mam nadzieję, że chwile zwątpienia miną i znów będziesz się cieszył na myśl o chwili, kiedy poczujesz ciężar aparatu w ręce.

Magda Korzewska Krzysztof wielkie gratulacje jeszcze raz, żeby cały rok uwiecznić na zdjęciach to jest nie lada wyczyn i jak wiesz nie wielu osobom się to udaje. Co do Twojego projektu, to bardzo wpadło mi w oko kilka zdjęć. Plaża w Agadirze - jak dla mnie to najlepsza Twoja fotka, świetny portret rodziców, morze z dużym kontrastem sfotografowane prostopadle, balkony z fantastycznymi refleksami słońca to mówię z pamięci, bo łatwo mogę ja odtworzyć,. Pewnie gdybym przeleciała teraz przez cały projekt, znalazłabym inne "perełki", które mogłam przeoczyć w ciągu roku. Wg mnie masz duży potencjał teraz tylko od Ciebie zależy czy wyjdziesz poza swoje przyzwyczajenia i odważysz się zrobić krok do przodu. Nikt tego za Ciebie nie zrobi, ani tutaj, ani na innym portalu. Tookapic może Ci dać tylko motywację do tego, żeby po to sięgnoąć.
I jeszcze kilka słów nt. lajków. Mój projekt przez te blisko 800 dni przechodził różne etapy - na początku 3-4 lajki do zdjęcia (wtedy jeszcze, aby zalajkować trzeba było "wejść: do zdjęcia). W nowym roku (2016) było już trochę lepiej, ale może właśnie dzięki mojej większej aktywności i interakcji z użytkownikami (szybko otrzymałam "odznakę" comments a lot). Potem były wyróżnienia w temacie tygodnia (w tamtym czasie Paweł publikował podsumowania tematów tygodnia na blogu) pierwsze wyóżnione zdjęcie, potem drugie (i kolejne), to dawało mi fajną energię, co pewnie miało odzwierciedlenie w lepszych fotkach i pozwalało zbierać followersów. Dzięki temu naturalnie moje zdjęcia otrzymywały więcej lajków, bo wyświetlały się na tablicy u dużo większej ilości osób. Jaki mam teraz do tego stosunek? Oczywiście jest to miłe jeśli Twoje zdjęcie się podoba, otrzymuje komentarze, lajki i gwiazdki, ale powiem szczerze, że zaczęło mnie to tak pochłaniać, że straciłam trochę zdrowe podejście do tej pasji. Postanowiłam ograniczyć czas spędzony, wyłączyłam powiadomienia o lajkach. Teraz otrzymuję kilka powiadomień dziennie, jeśli ktoś skomentuje moje zdjęcie. Lajkuję i Gwiazdkuję fotografię, które robią na mnie wrażenie, a nie dlatego, że otrzymałam od kogoś lajka. Trochę mniej tu zaglądam (jeszcze nadal za często). Myślę, że etap jaki teraz osiągnęłam jest bardzo fajny, nie mam problemu, żeby wrzucić nijakie zdjęcie (jak wczoraj), bo nie muszę codziennie robić najlepszego swojego zdjęcia. Czasami warto sobie odpuścić, żeby potem z radością sięgnąć po aparat. Fajnie się z tym czuję.
Przemyśl jeszcze raz zanim przerwiesz projekt. A może zrób małą przerwę od aparatu, ale codziennie zrób takie ratunkowe zdjęcie telefonem? I jeśli stwierdzisz, że chcesz kontynuować, to nie będziesz musiał patrzeć na dziurę w projekcie, tylko wrzucisz fotkę z telefonu śniadania, kawy albo kota.
Jeszcze raz gratulację i miło mi, że Cię zmotywowałam :)

craig Firstly may I say how much I love this shot! It really captures the essense of a cat's curiosity. It also has lovely lighting.
I am sorry it has taken longer to comment but I needed time to read your comment. I am sorry that you did not get as much out of your project as you had hoped, I think it was a good project and as others have said you completed it which I congratulate you for.

Viola Kuniej Krzychu - powiem jedno. Mam w tej chwili 1101 zdjęć na Tookapicu. Tylko 4 z nich mają ponad 100 lajków. Na początku miałam po 4-10. Myślisz, że to miało dla mnie jakieś znaczenie? Nie, bo traktuję Tookapic jako swój fotograficzny pamiętnik i tak naprawdę nie obchodzi mnie, jak inni oceniają moje zdjęcia. Ja wiem, kiedy zdjęcie jest dobre, a kiedy kijowe. Mam najwięcej lajków za zdjęcia, które wcale mi się nie podobają hahahha. Nie po to tu jestem. Tak więc przestań narzekać, że się nie rozwinąłeś, bo to nie jest prawda. Sam fakt ukończenia projektu jest dowodem na rozwinięcie nawyku, wytrwałości (praca i choroba!) i dyscypliny. Powodzenia i więcej wiary w siebie - a wierz mi, że wiem, co mówię :)